Metody pracy

W naszej codziennej pracy wykorzystujemy System Prewencyjny księdza Jana Bosko, Metodę Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, Metody efektywnej nauki. Metody te ukierunkowane są na wspieranie rozwój fizyczny, psychiczny i emocjonalny dziecka.

System prewencyjny, inaczej system uprzedzający, system zapobiegawczy lub system wychowawczym księdza Bosko to metoda wychowawcza, która nie jest oparta na stosowaniu przymusu, lecz odwołuje się do potencjału dobra i rozumu, jakie wychowanek nosi w swoim wnętrzu. Wychowawca, w pełni szanując wolną wolę młodego człowieka, staje się jemu bliski, by towarzyszyć mu na drodze autentycznego wzrastania. System zapobiegawczy polega na uprzedzaniu czynów podopiecznego tak, aby nie doprowadzić do zrobienia przez niego czegoś niewłaściwego. Wprowadza on zasadę, że wychowawca stara się być dla wychowanka przyjacielem, a nie osobą, która go nadzoruje i ciągle poucza.

Ksiądz Bosko oparł swój system wychowawczy na trzech zasadniczych filarach: rozumie, religii i miłości. Wychowawca ma za spełniać swoje zadanie głównie przez dawanie osobistego przykładu: mądre i rozumne podejmowanie decyzji, życie zgodne z zasadami chrześcijaństwa oraz przyjazny stosunek do innych ludzi. Najistotniejszą zasadą systemu wychowawczego księdza Bosko jest obecność wychowawcy.

• o św. Janie Bosko
  1. Auffrey A., Święty Jan Bosko. Biografia
  2. Bosco T., Spełniony sen. Opowieść biograficzna o świętym Janie Bosko
  3. Bosco T., Złote myśli księdza Bosko
• o systemie wychowawczym św. Jana Bosko
  1. Bissoli C., Jan Paweł II o systemie wychowawczym księdza Bosko
  2. Bosko J., Wspomnienia oratorium
  3. Cian L., System zapobiegawczy św. Jana Bosko
  4. Cian L. Wychowanie w duchu księdza Bosko
  5. Ferrero B., Rodzice szczęśliwi dzięki metodzie księdza Bosko
  6. Fontana U., Relacja sekretem wszelkiego wychowania
  7. Niewęgłowski J. (red.), Ksiądz Bosko i jego system wychowawczy
  8. Severino de P., Ukierunkowanie w wychowaniu
  9. Vecchi J., Strażnicy marzeń z palcem na myszce. Wychowawcy w dobie informatyki
  10. Weinschenk R., Podstawy pedagogiki księdza Bosko
• dla dzieci
  1. Kączkowska M., O Janku przyjacielu młodzieży

W naszej codziennej pracy wykorzystujemy Metodę Ruch Rozwijającego Weroniki Sherborne. Dzięki tym ćwiczeniom, dzieci uczą się poznawać przestrzeń i zachowywać w niej, czują się swobodnie i nie obawiają się otoczenia. Stają się mniej zahamowane i bardziej otwarte na sytuacje problemowe. Metoda ta pozwala dzieciom poznać swoje ciało i uczy kontrolować jego ruchy, ułatwia też rozwiązywanie kontaktów, uczy empatii.

Ważnym walorem metody W. Sherborne jest to, iż w atmosferze radosnej zabawy umożliwia dzieciom zaspokojenie potrzeb psychicznych takich jak: bezpieczeństwo, wzrost i rozwój, w tym potrzeb społecznych i poznawczych. Ponadto Ruch Rozwijający pozwala na osiąganie zamierzonych efektów poprzez eliminowanie czynników stresujących typu: nakaz, przymus, strach, obawa. Dzieci maja możliwość wykazać się opiekuńczością, umiejętnością współdziałania i reagowania na potrzeby oraz możliwości innych.

Ponad to uczniowie rozwijają i uczą się koncentracji oraz kontrolowania swojego zachowania. Zajęcia prowadzone tą metodą dają dobre efekty w stymulacji rozwoju psychicznego dzieci. W metodzie tej nie stosuje się rywalizacji, dzieci zahamowane lub nieśmiałe mają taką samą satysfakcję, jak pozostałe, ogromną radość sprawia im bliskość z osobą dorosłą, możliwość wypróbowania swojej siły i narzucanie dominującej roli dorosłemu. Dzięki temu uczniowi budują swoją pewność siebie.

Efektywna nauka to skuteczne uczenie się z wykorzystaniem wszelkich możliwych narzędzi dydaktycznych. Uczniowie na zajęcia poznają tajniki budowy ludzkiego mózgu, procesów jakie zachodzą podczas procesu uczenia się oraz jakie style uczenia się mogą występować wśród rówieśników. Zaznajamiani są również z procesem nauroplastyczności. Dzięki tej wiedzy stają się w pełni świadomi swojego potencjału, potrafią wykorzystywać różne style uczenia się w procesie dydaktycznym, chętnie biorą udział w projektach, stając się aktywnymi uczestnikami.

Celem tych zajęć jest kształtowanie w uczniach potrzeby samokształcenia i samorozwoju. Nauczyciel odgrywa tu rolę asystenta, który czuwa nad procesem dydaktycznym oraz podąża za uczniem.